Sunday 30 September 2012

Θυσιάζονται για μας χωρις να μας λένε τίποτα, για να μην μας ανησυχήσουν

  Σύμφωνα με πληροφορίες που προέρχονται από το κάτω κεφάλι, οι εξωγήινοι είχαν προηγουμένως σχεδιάσει τη δολοφονία Έλληνα πολιτικού, ο οποίος τους εμπόδιζε να εξολοθρεύσουν τον ανθρώπινο πληθυσμό, καταναλώνοντας όλες τις μπριτζόλες, που ήταν γι' αυτούς  απαραίτητη πηγή ενέργειας.

  Ο ήρωας αλτρουιστής πολιτικός, εξουδετέρωσε τα σχέδια τους για τη δολοφονία με μια πρωτοφανούς γενναιότητας κίνηση ματ: κοίταξε μόνο πως θα σώσει το τομάρι του, και παραιτήθηκε αφήνοντάς τους να κάνουν ανενόχλητοι τη δουλειά τους, φροντίζοντας συγχρόνως να μην μας πει τίποτα.


Αυτά πρέπει να τα σκοτώνεις μικρά,γιατί αν μεγαλώσουν γίνονται επικίνδυνα

   Για να θυμούνται οι παλιοί και να μαθαίνουν οι νέοι: remake της πρώτης pre-pastafarian τρολλοκρατικής ενέργειας, της κλασσικής διαφήμισης της εταιρείας Misko: 


 Από την πρωτότυπη (μάλλον κινηματογραφική) διαφήμιση διασώζεται μόνο η θρυλική ατάκα "Ακάκιε, μην ξεχάσεις τα μακαρόνια να είναι Misko" σε μια μεταγενέστερη (δεκαετία 80) διαφήμιση:



 

πλεόνασμα μίσους και εξαγωγή του


Χρυσή αυγή και στο Μόντρεαλ πλέον!

27 Σεπ, ’12

Pitsirikos
 
Αγαπητέ Πιτσιρίκο, μένω στο Μόντρεαλ, σε διαβάζω τακτικά και παρακολουθώ συχνά τους αναγνώστες σου που σου στέλνουν φωτογραφίες από το Unfollow από διάφορα μέρη του κόσμου. Δυστυχώς, δεν επικοινωνώ μαζί σου για να διευρύνω τους ταξιδιωτικούς ορίζοντες του περιοδικού, αλλά για να αναφέρω το θλιβερό νέο ότι η Χρυσή Αυγή άνοιξε γραφεία ακόμα και εδώ.

Φαντάσου το σε αντιδιαστολή με τις φώτο, σαν μία νέα στήλη, με τίτλο κάπως ¨Η Χρυσή Αυγή στο Μόντρεαλ¨. Με ενημέρωσε φίλος Καναδός πριν μερικές ημέρες για το γεγονός και με ένα γρήγορο ψάξιμο βρήκα τα ακόλουθα links:


Είναι αστείοι αυτοί οι άνθρωποι. Επίτρεψε με να σου πω για την καθημερινότητά μου εδώ. Ψωνίζω από το μαγαζάκι της γειτονιάς που το έχει Κινέζος, κάνουμε παρέα με Μεξικανούς, Καναδούς, Βούλγαρους, παίρνουμε delivery από Ιταλούς, βλέπω Πορτογάλους κάθε ημέρα, με κουρεύει μία κυρία από τη Νότια Κορέα, οι καλύτεροι μας φίλοι είναι Κινέζοι, δουλεύω στο ίδιο γραφείο με ένα Μαροκινό, ένα Γερμανό, κανά δύο Γάλλους και έναν Ελβετό.

Και τα ζώα αυτά, οι μαλάκες Ελληναράδες, αποφάσισαν ότι θα φέρουν εδώ την καφρίλα, την ημιμάθεια , το μίσος τους. Οι ίδιοι είναι μετανάστες σε ξένη χώρα και ευαγγελίζονται απόψεις κατά των μεταναστών. Είναι τραγικό και ταυτόχρονα τρελά σουρεαλιστικό το όλο σκηνικό, σχεδόν κωμικό. Δεν είναι κανένας παράδεισος ο Καναδάς, απλά γίνεται μια προσπάθεια να συνυπάρχουμε σχετικά εύκολα και αρμονικά όλοι μας, ξένοι και ντόπιοι. Απλά, λυπάμαι που η ελληνική φασιστική μαλακία είναι ανίκητη.

Συγχώρεσε με αν σπατάλησα τον χρόνο σου, απλά θεώρησα ότι καλό θα ήταν να ακουγόταν ένα τόσο ¨σπουδαίο¨ νέο.

Πολλά χαιρετίσματα από το Μόντρεαλ,

Νίκος

(Αγαπητέ Νίκο, δεν χαίρεστε; Εγώ χαίρομαι. Να δει και να μάθει όλος ο πλανήτης το πραγματικό σύγχρονο πρόσωπο της Ελλάδας. Αρκετά τους φλομώσαμε με τους αρχαίους μας προγόνους, για τους οποίους οι περισσότεροι Έλληνες δεν έχουν ιδέα – ξέρουν μόνο ότι ήταν σπουδαίοι. Το μόνο που με ανησυχεί -με την διεθνή καριέρα της Χρυσής Αυγής- είναι μήπως έχουμε πάλι ρατσιστικό πογκρόμ σε βάρος των Ελλήνων, όπως τον Αύγουστο του 1918 στο Τορόντο. Καλού κακού, δεν αλλάζετε υπηκοότητα;)

πηγή: pitsirikos

ο παππούς έχει Alzheimer

Saturday 29 September 2012

ευλογημένα μέτρα

πατήρ Σφουγγάριος ο ανακουφισμένος

η πατροπαράδοτη δεξιά

  εικόνα από desolate-fate

 

Ας μάθουμε τι σημαίνει Δεξιά

28 Σεπτεμβρίου 2012


Στην προχθεσινή πορεία, η ΕΛΑΣ συνέλαβε 23 άτομα, στα οποία ασκήθηκε δίωξη κακουργηματικού χαρακτήρα, οι 2 με γάζες στα χέρια, οι 10 ανήλικοι, και η ΕΛΑΣ επέλεξε να δώσει στη δημοσιότητα φωτογραφίες και στοιχεία ταυτότητας 9 εξ αυτών. 
Γιατί; 
Κυρίως.

 Δευτερευόντως, σε τι αποσκοπεί;
 Στην δημόσια διαπόμπευσή τους ως ταραχοποιά στοιχεία;
 Γιατί αυτούς τους 9 και όχι όλους; 
Τι λόγο έχει τους συγκεκριμένους να τους υποπτεύεται και τους άλλους όχι; 
Πώς γίνεται το τεκμήριο της αθωότητας να ισχύει μόνο για τους πολιτικούς όταν το όνομά τους εμφανίζεται ξαφνικά σε λίστες, αλλά ποτέ για κάποιον άλλον;

Πριν μια βδομάδα, ο “Γέρων Παστίτσιος”, ένας άνθρωπος που βρήκε τρόπο να ξεσκεπάσει τους τσαρλατάνους που θησαυρίζουν στο όνομα του γέροντα Παΐσιου και των υποτιθέμενων προφητειών του, συνελήφθη, μετά από καταγγελία της Χρυσής Αυγής, με τις κατηγορίες της βλασφημίας και της εξύβρισης. 
Τελικά, η κατηγορία της βλασφημίας κατέπεσε, αλλά έμεινε της εξύβριση. 
Σε ποιους όμως;

 Σε αυτούς που αναπαρήγαγαν μια ψευδή ιστορία που κατασκευάστηκε μόνο και μόνο για να ξεμπροστιάσει τα χριστιανικά και τα εθνικιστικά μπλογκς που δεν έχασαν χρόνο να μιλήσουν για άλλο ένα θαύμα του Παΐσιου. 

Όλοι σχολιάσαμε με νευρικό γέλιο την υπόθεση, αναρωτώμενοι πώς γίνεται να συμβαίνουν αυτά σε μια ευρωπαϊκή χώρα, η οποία έγινε γι’ άλλη μια φορά 
περίγελος των διεθνών ΜΜΕ.

Όπως έκανε προεκλογικά και με τη δημοσιοποίηση των φωτογραφιών και τα στοιχείων των ιερόδουλων, που τελικά αποδείχτηκε ότι δεν ήταν όλες οροθετικές, η ΕΛΑΣ παίζει ξανά ένα περίεργο παιχνίδι στοχοποιώντας ανθρώπους –και μάλιστα, ανήλικους- ως ενόχους, ενώ προφανώς καμία διάθεση δεν έχει να αποκαταστήσει την τιμή τους αν και όταν αθωωθούν. Πόσω μάλλον να τους αποζημιώσει.

Επικεφαλής μιας κυβέρνησης που δεν αισχύνεται να χτυπάει ΑμΕΑο Σαμαράς βάλθηκε να θυμίσει στους παλιούς και να μάθει στους νέους τι σημαίνει Δεξιά, αποφασίζοντας να επαναφέρει πρακτικές του παρελθόντος στην κοινωνία. 

Τι καλύτερο από το να φορέσει σε όλους τους πολίτες από μια κουκούλα και να τους ζητήσει να δείξουν με το δάχτυλο αυτά τα παιδιά που διαπομπεύονται χωρίς καν να έχουν δικαστεί ακόμα;  Τι άλλο να περιμένουμε;

 Την επαναφορά του νόμου 4000; 

Επιμύθιο: αυτός ο δρόμος που διαλέγει η κυβέρνηση δεν βγάζει πουθενά αλλού από ένα μέρος σαν την Άγρια Δύση, με τους τοίχους γεμάτους φωτογραφίες WANTED, όπου ο καθένας μπορεί να πυροβολήσει τον οποιοδήποτε μέσα σε ένα μαγαζί και να συνεχιστεί το πόκερ στα τραπέζια, και το Σερίφη μοναδικό κουμανταδόρο της πόλης.
Ας καθίσουμε να τους κοιτάμε λοιπόν.


πηγή: kirki

Friday 28 September 2012

για την Κατερίνα

image: funeral in Portugal by Josef Koudelka for Magnum (1976)

Δεν θυμάμαι. Πιθανότατα ήταν από αυτές που σου άρεσαν πολύ. Δεν έχω το κουράγιο να το ψάξω….

Σήμερα το πρωί «μας άφησες» και μαζί σου μας πήρες κι ένα κομμάτι απ’τη ξέγνοιαστη, «δημιουργική» μας νιότη…

Γνωρίσαμε δίπλα σου τη μαγεία της ασπρόμαυρης, αλλά και τη χαρά της παρέας..

Η ζωή Κατερίνα είχε γίνει τόσο σκατά (ξέρεις εσύ..), που είμαι σίγουρος πως κατά βάθος το’θελες. Να ξανανιώσεις έτσι ανάλαφρη και να ξαναπιάσεις και τη μηχανή που την είχες αφήσει..

Για εκείνα τα ωραία «καδραρίσματα». Ταπεινά και με σεβασμό όπως πάντα!

Το καθαρό σου βλέμμα είναι από αυτά που δεν θα ξεχάσω ποτέ. Όπως και αυτή την «αλλόκοτη» και σπάνια συνέπειά σου…

Σ’ευχαριστούμε

και για εκείνες τις «περίφημες» μακαρονάδες
και για όλα

ζουν ανάμεσά μας..




Χθες το βράδυ έξω από το Αστυνομικό Τμήμα Αγίου Παντελεήμονα η δικηγόρος, Ιωάννα Κούρτοβικ, δέχθηκε επίθεση από ομάδα ακροδεξιών. Η δικηγόρος βρέθηκε εκεί για να υπερασπιστεί μετανάστη από την Τανζανία, που είχε δεχθεί επίθεση το βράδυ της Τρίτης από κατοίκους της πλατείας Αμερικής. Σε συμπαράσταση των κατηγορούμενων για την επίθεση ήρθε το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Θέμις Σκορδέλη, και ο βουλευτής Ηλίας Παναγιώταρος. Η κα. Κούρτοβικ μιλώντας στο tvxs.gr τόνισε ότι «είναι απαράδεκτες οι συνεχείς επιθέσεις σε αλληλέγγυους δικηγόρους, όπως και η ιδιαίτερη σχέση μεταξύ αστυνομικών και ακροδεξιών πολιτών».  
Ρεπορτάζ: Νίκος Μίχος

Το βράδυ της Τρίτης, 25 Σεπτεμβρίου, μια ομάδα πολιτών, αποκαλούμενη «επιτροπή κατοίκων Κυψέλης», προκάλεσε ένταση
στην πλατεία Αμερικής και συγκεκριμένα στην οδό Λεμεσού 1, που βρίσκεται κάτω από την πλατεία και όπου στεγάζεται ο Σύλλογος Κοινότητας Τανζανίας. Νωρίτερα, κάτοικοι είχαν απειλήσει έναν μετανάστη καταστηματάρχη της περιοχής να κλείσει το μαγαζί του αλλιώς να περιμένει συνέπειες. Η αστυνομία είχε μεταβεί στο σημείο και έλεγξε την άδεια του καταστήματος, η οποία ήταν νόμιμη. Τότε απομάκρυνε και τους κατοίκους αλλά και τον μετανάστη από το κατάστημα για λόγους ασφαλείας. Λίγη ώρα αργότερα κάποιοι επέστρεψαν και κατέστρεψαν το κατάστημα, ενώ άλλοι πήγαν στον Σύλλογο της Κοινότητας Τανζανίας και τον διέλυσαν και αυτόν.

«Όταν πήγα εγώ την επομένη το μεσημέρι, το κτίριο ήταν γιαπί»
, δηλώνει στο tvxs.gr η Ιωάννα Κούρτοβικ. Την ίδια ώρα έξω από τον χώρο ήταν συγκεντρωμένοι τόσο κάτοικοι της περιοχής όσο και μετανάστες που δεχόντουσαν υβριστικές απειλές. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν, επίσης, έντονη προς αποφυγή κλιμάκωσης της κατάστασης. Τότε κάποιοι μετανάστες αναγνώρισαν κατοίκους που είχαν συμμετάσχει στην επίθεση κατά του Συλλόγου, μιας και όλο το γεγονός έχει καταγραφεί από δυο κάμερες. Ένας κάτοικος επίσης αναγνωρίστηκε για τις απειλές στον καταστηματάρχη, τον οποίο είχε απειλήσει τις προηγούμενες ημέρες και με όπλο.



«Όλοι, αναγνωρίζοντες και αναγνωριζόμενοι, μεταφέρθηκαν στο Α.Τ. Αγίου Παντελεήμονα», εξηγεί η δικηγόρος. «Όταν, όμως, πήγα εγώ εκεί βρήκα τους καταγγέλλοντες στον πάγκο των κατηγορούμενων και τους καταγγελλόμενους έξω από το Τμήμα να χαριεντίζουν με τους αστυνομικούς. Ο ένας μετανάστης είχε καταθέσει και μήνυση μάλιστα. Από το τμήμα, την ώρα που δεν ήμουν εγώ εκεί, μόλις κατέθεσε την μήνυση του είπαν ότι κρατείται και τον πίεζαν, υπό τον φόβο της κράτησης, να αποσύρει τόσο την μήνυση όσο και την αναγνώριση!»

Προς συμπαράσταση των καταγγελλόμενων ήρθε το στέλεχος της Χρυσής Αυγής, Θέμις Σκορδέλη, και ο βουλευτής του κόμματος, Ηλίας Παναγιώταρος. Σύμφωνα με την κα. Κούρτοβικ, «η κατάσταση στο συγκεκριμένο αστυνομικό τμήμα είναι έκρυθμη. Άνθρωποι που λένε ότι είναι κάτοικοι της περιοχής μπαίνουν αυτεπάγγελτα στο τμήμα, ανάμεσά τους και η κα. Σκορδέλη. Ο Ηλίας Παναγιώταρος, επειδή είναι βουλευτής, μπορεί να μπαίνει. Οι άλλοι όχι».

«Αφού ήρθαν αυτοί, μάθαμε ότι έξω από το τμήμα είχε μαζευτεί ένα τάγμα εφόδου. Τότε επικοινώνησα με το Δίκτυο και αυτοί με τον βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρη Τσουκαλά, ο οποίος έκανε παρέμβαση στην Αστυνομική Διεύθυνση. Εκείνοι, λίγο αργότερα του είπαν ότι έστειλαν δυο διμοιρίες και απομάκρυναν τους παρευρισκόμενους»,
δηλώνει η ίδια. Όταν βγήκε από το τμήμα η Ιωάννα Κούρτοβικ δέχθηκε επίθεση από το τάγμα εφόδου – που δεν είχε φύγει – και μια γυναίκα, μάλιστα, της πέταξε αυγό. Η αλληλέγγυα δικηγόρος ζήτησε να συλληφθούν αυτοί που τις επιτέθηκαν και κατέθεσε μήνυση.



Ο Δημήτρης Τσουκαλάς μιλώντας στο tvxs.gr δήλωσε πως «χτυπήσανε την κα. Κούρτοβικ πολύ άσχημα. Σκεφθείτε τι μπορεί να είχε γίνει αν ήταν κάποιος δικηγόρος άλλος. Μπορεί και να τον είχαν συλλάβει ακόμη. Αλλά αυτά γίνονται σε ένα πλαίσιο κατάλυσης της Δημοκρατίας σε επίπεδο επικράτειας. Φαίνεται ότι κάποιοι έχουν πάρει το νόμο στα χέρια τους, αφού μπαίνουν και βγαίνουν ανενόχλητοι στα γραφεία της Αστυνομίας και απειλούν κρατούμενους. Από ότι φαίνεται ο Άγιος Παντελεήμονας δεν είναι ελληνικό έδαφος. Έχει κατακτηθεί από ‘Άριους’».

«Όποιος αλληλέγγυος δικηγόρος έρθει στον Άγιο Παντελεήμονα να υπερασπιστεί μετανάστη που είναι θύμα επίθεσης, δέχεται και αυτός επίθεση. Το άλλο, που είναι τρομερό, είναι η απόλυτη συνεργασία και σύμπνοια των όσων είναι μέσα και έξω από το αστυνομικό τμήμα. Δεν λέω σε καμία περίπτωση ότι οι αστυνομικοί ήθελαν να γίνει ότι έγινε, αλλά ίσως τους ήταν δύσκολο να διώξουν τους φίλους τους», τονίζει η κα. Κούρτοβικ.

Αυτά που αξίζει να σημειωθούν, σύμφωνα με την ίδια, είναι ότι η επίθεση σε Σύλλογο είναι πρωτοφανής. «Οι επιθέσεις σε καταστήματα γίνονται συχνότερα και είναι εξίσου σημαντικές, αλλά η επίθεση σε Σύλλογο, που αποτελεί ένα εργαλείο κοινωνικής ένταξης παρουσιάζει πλήρως την έκρυθμη κατάσταση», εξηγεί. Επίσης, πρέπει να σημειωθεί ότι η αστυνομία άσκησε πιέσεις στους μετανάστες να αποσύρουν τις καταγγελίες εις βάρος των αναγνωριζόμενων δραστών, και επιπλέον ότι σε συμπαράσταση των τελευταίων έσπευσε η Χρυσή Αυγή

πηγή: tvxs

Thursday 27 September 2012

η μαγκιά ξεχειλίζει..

Cristina Kirchner
Πρόεδρος της Αργεντινής 

 antonis_


ερώτηση δημ.: θα μας γαμήσετε εδώ κ.Πρόεδρε ή θα μας τυλίξετε για το σπίτι?

 Πρόεδρος της Βουλής

σύγκρουση καθηκόντων

Ο καθένας στο καθήκον του.

Και τα δύο καθήκοντα, επιτελούνται κατόπιν "εντολών".

Η διαφορά είναι στην προέλευση.

Στον ένα, οι "εντολές" έρχονται "από πάνω".

Στον άλλο "από μέσα του".

Ο Alberto Casillas εξηγεί στο όργανο το άγραφο πλην όμως ιερό άσυλο. 


Στα χρόνια των πολιτικών ταραχών, 
η μεγαλύτερη δυσκολία δεν είναι να κάνεις το καθήκον σου, 
αλλά να ξέρεις ποιο είναι καθήκον σου. 
Louis Gabriel de Bonald

Respect!

Στιγμές αλληλεγγύης 

Posted on 27 Σεπτεμβρίου, 2012  by μανικακος

από το blog του RisingGalaxy

O κόσμος ευχαριστεί τον εστιάτορα της Μαδρίτης

 
 Alberto Casillas,

ο καταστηματάρχης του εστιατορίου “Prado” που προστάτεψε τους διαδηλωτές προχθές στην Μαδρίτη.

Την επόμενη ο κόσμος πέρασε ξανά από το εστιατόριο για να τον ευχαριστήσει. Δείτε το βίντεο ….



Μανικάκος

Respect

πηγή: parallhlografos

Συμβουλές για μια καλύτερη ζωή.

Ανανεώστε τη σχέση με την πολυθρόνα σας!


ή ακόμα καλύτερα 
παρατήστε την σπίτι, μαζί με τις άλλες καψούρες..

 photo: stampeder motel ontario by stephen shore (1973)

Το ζητούμενο είναι η
αποδέσμευση!

αδειάζοντας


Ακόμα ένα άδειο σπίτι

26 Σεπ, ’12

Pitsirikos

Γεια σου πιτσιρίκο. Γράφω για να σου πω πως σήμερα αδειάζει ένα σπίτι. Είναι το διπλανό μου διαμέρισμα και το αφήνει ο γείτονάς μου. Ο γείτονας μου είναι ένας ώριμος άνδρας με ψυχολογικά και οικογενειακά προβλήματα. Θα μπορούσε να ήταν ένας από αυτούς τους ανθρώπους που έβγαζε στην οθόνη η Ανίτα Πάνια για να μπορεί η ίδια να κυκλοφορεί φραγκάτη πουλώντας και σερβίροντας μιζέρια.

Ο γείτονας μου –που ζει μόνος του- είναι πεπεισμένος πως είναι μεγάλος καλλιτέχνης και μουσικό ταλέντο. Δεν είναι, αλλά, αν το πιστεύεις σε πείσμα όλων, είναι αρκετό. Σου δίνει κάτι για να κρατηθείς. Και αυτοί που ψήφισαν Χρυσή Αυγή είναι πεπεισμένοι πως έκαναν το καλύτερο δυνατό αλλά πρακτικά είναι συνεργοί σε φόνο –και όχι μόνον έναν. Ωστόσο, πιστεύουν πως είναι πολύ καλοί άνθρωποι και αυτό είναι αρκετό. Μπορούν να κοιμούνται τα βράδια ήσυχοι και να πηγαίνουν βόλτα τα παιδιά τους στο πάρκο.

Από την άλλη εγώ τελευταία έχω εφιάλτες. Δεν ξέρω τελικά ποιος είναι χειρότερα.

Ο γείτονάς μου επίσης παραιτήθηκε από τη δουλειά του (φύλακας στον ΗΛΠΑΠ) γιατί ψυχολογικά δεν μπορούσε να ανταπεξέλθει. Στο προσωπικό του σύμπαν, η δουλειά του ήταν απίστευτο ψυχολογικό βάρος, και πιθανότατα να ήταν (πως μπορώ να το κρίνω;).

Μετά από αυτό, έκανε τα χαρτιά του για μία αναπηρική σύνταξη, η οποία είναι στην αναμονή (από αυτές που θέλουν για να στη βγάλουν 1 έως 2 χρόνια και δεν σε ρωτάει κανείς αν είσαι μόνος σου και ανάπηρος πως θα ζήσεις εν τω μεταξύ).

Η σύνταξη, όπως είπα, είναι στην αναμονή και ο γείτονας δεν έχει πια πόρους. Έτσι άρχισε να αφήνει απλήρωτο το ενοίκιο, στη συνέχεια σταμάτησε να πληρώνει και τη ΔΕΗ, εν συνεχεία σταμάτησε να πληρώνει κάποιο μικρό δάνειο που είχε, και τελικά σταμάτησε να αγοράζει οτιδήποτε (καθαριστικά, φαγητό, αναλώσιμα).

Επειδή ωστόσο μπορείς να κρυφτείς στο διαμέρισμα και να κάνεις πως δεν ακούς αυτούς που σου χτυπάνε την πόρτα (εισπράκτορες, σπιτονοικοκυρές κλπ) αλλά η πουτάνα η πείνα δεν αντέχεται, βγήκε στους δρόμους και τελικά από κάποια εκκλησία πήρε λίγα τρόφιμα για να φάει.
Τα τρόφιμα βέβαια δεν είναι και άβα ή αφρόλουτρο ή χλωρίνη και έτσι έμενε και άπλυτος. Όλα αυτά βέβαια δεν μεγαλώνουν τη συμπάθεια των γύρω σου, ειδικά όταν τους χρωστάς χρήματα.
Τελικά η σπιτονοικοκυρά που της χρωστά 4 ενοίκια, σταμάτησε να κάνει υπομονή και του έδειξε άμεσα την πόρτα της εξόδου. Κάπου εκεί –την τελευταία εβδομάδα δηλαδή- έμαθα τι συνέβαινε στη διπλανή πόρτα.

Ήταν όταν έβγαλε τα λιγοστά πράγματα που είχε (φθηνά έπιπλα, πλαστικές ντουλάπες) για τα σκουπίδια καθώς κανένας δεν τα αγόραζε. Προσπάθησε να με πείσει να αγοράσω κάποιο επιπλάκι ή το κασετόφωνό του, για το οποίο ήταν ιδιαίτερα στενοχωρημένος καθώς σε αυτό έγραφε τα τραγούδια του που τραγούδαγε μόνος του, τα οποία θέλει να βγάλει σε cd.
Σήμερα ανακοίνωσε στη γυναίκα μου -και αίσθημά μου- πως το Σαββατοκύριακο εγκαταλείπει το σπίτι.

Όπως ανέφερε, θα τον φιλοξενήσει ένας γνωστός του. Η γυναίκα μου είχε την εντύπωση πως λέει ψέματα, καθώς πιστεύει ακράδαντα πως δεν υπάρχει γνωστός για το συγκεκριμένο άνθρωπο που να τον αντέχει.

Και κάπου εκεί συνειδητοποίησα πως συζητούσα με τη σύζυγο για έναν άνθρωπο που εγκαταλείπει το σπίτι του. Ξέρεις τέτοιες ιστορίες τις έβλεπα σε ντοκιμαντέρ και τις διάβαζα μικρός στα βιβλία του Κάρολου Ντίκενς. Τώρα είναι καθημερινότητα.
Μου φάνηκε αρκετά σουρεαλιστικό.

Επίσης εδώ πρέπει να σου πω πως, το τελευταίο εξάμηνο φιλοξενώ στο σπίτι μου έναν φίλο που έχει μείνει άστεγος και άφραγκος. Ο φίλος μας –σε αντίθεση με τον γείτονα- είναι πολύ φυσιολογικός, συμπαθητικός, κοινωνικός και εντάξει άνθρωπος και έτσι δεν δυσκολεύτηκε να βρει γνωστούς να βοηθήσουν και δεν αντιμετώπισε ποτέ τον κίνδυνο να μείνει στο δρόμο.

Επίσης, εγώ και η γυναίκα μου είμαστε τυχεροί γιατί παρ’ όλο που είμαστε άφραγκοι δουλεύουμε και εξασφαλίζουμε ένα μίνιμουμ εισόδημα για να ζούμε. Βέβαια την εφορία δεν την έχουμε πληρώσει –ανήκουμε σε αυτό το 40% των συμπολιτών μας- γιατί δεν περισσεύει τίποτα, παρ’ όλο που μας βοηθάνε που και που και οι γονείς μας. Και είναι πολύ πιθανόν σύντομα να μην έχουμε και δουλειά ή μισθό, που στην τελική είναι το ένα και το αυτό. Οπότε τότε ίσως να έρθει η δική μας η σειρά να αφήσουμε το διαμέρισμα και να ψάξουμε να βρούμε έναν φίλο για να μας φιλοξενήσει.
Σκέφτομαι πως -κατά βάθος- όλα είναι, θα ήταν πολύ απλά. Το μόνο που θα χρειαζόταν θα ήταν να μην θέλει κάποιος να δολοφονήσει το διπλανό του, και απλώς να τον εμπιστευόταν λίγο και να απεργήσει παρέα μας. Τότε θα απεργούσαν όλοι και τότε μπορεί να δει η κάθε εξουσία πόσα απίδια χωράει ο σάκος. Και ειλικρινά δεν καταλαβαίνω γιατί δεν γίνεται.

Το καταλαβαίνω δηλαδή και μπορώ να το εξηγήσω –έχω 40 χειμώνες σε αυτόν τον πλανήτη- αλλά δεν μπορώ να το δεχθώ κατά βάθος. Η λογική μου κλωτσάει. Και μερικές φορές όταν κλείνω τα μάτια και ηρεμώ λίγο, μου φαίνονται όλα υπερβολικά απίστευτα.

Δεν συνηθίζω να στέλνω mail. Ούτε να γράφω κατεβατά. Αλλά σήμερα τι να πω…. Ήθελα κάπου να τα πω. Φαντάζομαι πως, όταν έχεις ένα μπλογκ, θα διαβάζεις αρκετά τέτοια «ψυχοθεραπευτικά» ξεσπάσματα. Με το συμπάθιο κιόλας.

(Αγαπητέ φίλε, δεν συνειδητοποιούμε πως κάθε τέτοια ιστορία -σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του κόσμου- αφορά μια ξεχωριστή μοναδική ζωή. Σαν τη δική μας. Αλλά δεν είναι η δική μας. Ακόμα. Κι όταν το συνειδητοποιούμε, δεν είναι σίγουρο πως μπορούμε πάντα να κάνουμε κάτι. Οι άνθρωποι με ψυχολογικά προβλήματα είναι από τα πρώτα θύματα της χρεοκοπίας. Πιθανότατα, δεν υπάρχει κάποιος φίλος να τον φιλοξενήσει αλλά οι άνθρωποι έχουν και αξιοπρέπεια – προσπαθούν τουλάχιστον. 
Προσωπικά, έχω τάσεις φυγής. Αφού να το αλλάξω δεν μπορώ, λέω να την κάνω. Σε κάποιο πιο «ασφαλές» μέρος. Χωρίς άστεγους, ζητιάνους και μπάτσους σε κάθε γωνία. Στην Αθήνα, έχω πια ενοχές ακόμα και όταν πηγαίνω για καφέ. Γιατί τα 3 συν 3 ευρώ, κάποιος τα χρειάζεται. Αλλά δεν μπορώ να ζήσω έτσι. Δεν είμαι και ο Λάτσης. Ούτε είναι λύση να μοιράζεις τα χρήματά σου στους άστεγους. Κι αύριο άστεγοι θα είναι. Υπάρχουν σπίτια για όλους. Και χρήματα υπάρχουν. Η θέληση δεν υπάρχει. Ούτε θα υπάρξει. Ευτυχώς που δεν έχω σπίτι γιατί μπορεί να το νοίκιαζα και να έπρεπε να βγάλω κάποιον έξω επειδή δεν θα είχε να πληρώσει το νοίκι. Η σκέψη μου έχει φτάσει σε τέτοια σημεία πια. Φίλη μου, άνεργη πια και χωρίς να δικαιούται επίδομα ανεργίας μετά από δεκαετίες δουλειάς, θα πρέπει να κάνει έξωση σε έναν κύριο που δεν έχει να πληρώσει το νοίκι. Δεν θέλει αλλά πώς θα ζήσει; Πώς θα πληρώσει τους λογαριασμούς της, τα απλήρωτα κοινόχρηστα του σπιτιού και το χαράτσι; Και αντί να ζούμε, αγωνιούμε. Όχι όλοι, οι περισσότεροι δεν δίνουν δεκάρα. )

πηγή: pitsirikos

Tuesday 25 September 2012

Μήτσος ο Εκλεκτός!


Η (σχεδόν) παράλογη και ευτράπελη περιπέτεια του Μήτσου.

 24 Σεπτεμβρίου, 2012  by DrAluca

Γράφει ο Cir στα social μίδια και μεταφέρει ο DrAluca, την ιστορία του καλού μας φίλου, του Μήτσου του Νεοφασίστα…

Ο Μήτσος, άεργος (γιατί οι πάκιδες και οι λάθρο μας παίρνουν τις δουλειές), 30 ετών, πατριώτης εθνικιστής και (τουλάχιστον σύμφωνα με την Τ.Ο. Χρυσής Αυγής Μπαρμπούτσαινας) γνήσιος Έλλην και γνήσιος απόγονος του Λεωνίδα (ο Μήτσος, πολλές φορές διαβάζοντας την εφημερίδα της οργάνωσης στην καφετέρια του κυρ Θανάση – όταν δεν έβλεπε την Πανάθα – φανταζόταν οτι ήταν η ΜΕΤΕΝΣΑΡΚΩΣΗ του Λεωνίδα, φακ γεα). Αυτός ο Μήτσος λοιπόν, παρέα με τους υπόλοιπου συναγωνιστές όρμηξαν στο χύμα τσίπουρο του κυρ Θανάση και δως του και μεζέδες και κέρνα μετά και ούζα και στο τελείωμα μπύρα, γιατί με μια μπύρα στο τελείωμα είσαι κομπλέ, το έλεγε και ο Κώστας που κάποτε είχε μια γκόμενα νοσηλεύτρια και ήξερε από αυτά. Το αποτέλεσμα ήταν να γίνουν γκωλοτρυπίδια και να αρχίσουν να φωνάζουν συνθήματα στην καφετέρια-μπαρ-ουζερί- παράνομη χαρτοπαιχτική λέσχη και φρουτάκια δίπλα απο τις τουαλέτες χτυπήστε τρεις φορές και ρωτήστε αν παίζει κανα «χαρτί». Συνθήματα τα οποία ενόχλησαν τους υπόλοιπους θαμώνες, με αποτέλεσμα ο κυρ Θανάσης (ο οποίος ήταν επίσης και καταδότης στην αστυνομία γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι και πρέπει να τα έχεις καλά με όλους και ιδιαίτερα με τα σώματα ασφαλείας «μεροκαματιάρης άνθρωπος είμαι») να τους δώσει ένα πλαστικό μπουκάλι τσίπουρο με άρωμα βενζινόκολλα (εμένα έτσι μ’ αρέσει έλεγε ο κυρ Θανάσης, έχει χαρακτήρα) και να τους διώξει ευγενικά.

Έτσι πήραν οι τρείς το δρόμο του γυρισμού. Στον οποίο δρόμο και συγκεκριμένα στη διασταύρωση Αλεξίου και Κόθωνος, έπεσαν πάνω σε τρείς πακιστανούς που κόλλαγαν αφίσες της αντικαπιταλιστικής αντισυστημικής συμμαχίας για να βγάλουν μεροκάματο. Τα παλικάρια μας χωρίς να χάσουν καιρό όρμηξαν πάνω τους. Ο Μήτσος έβγαλε από το φλάι μπουφάν του ένα καλά κρυμμένο πτυσσόμενο γκλόμπ και άρχισε να κυνηγάει τον Αλί, μετανάστη από το Πακιστάν, στα στενά της Μπαρμπούτσαινας. Ο Αλί ξαφνικά βρέθηκε σε αδιέξοδο και από πίσω ο Μήτσος να ουρλιάζει συνθήματα.
 
Το γκλόμπ του Μήτσου κατέβηκε πέντε φορές στο κρανίο του άτυχου Αλί, κάθε φορά και πιο ματωμένο. Ο ήχος του κρανίου που σπάει, σαν καρπούζι που πέφτει από ύψος γέμισε με χαρά και αυτοπεποίθηση τον Μήτσο. Τον Μήτσο που μικρός ήθελε να γίνει μια περίοδο πυροσβέστης για να σώζει ανθρώπους, να σώζει ζωές.

Ένα φως έλουσε τον Μήτσο. Ένα απόκοσμο φως που προερχόταν από το διαστημικό όχημα Πήγασος της ομάδας ΕΛ.
 
Ο Μήτσος ξύπνησε μέσα στο διαστημόπλοιο.
«ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΙ» φώναξε στον Λεωνίδα. Ναι, τον Λεωνίδα από τους 300. «Δεν παίζει, είχα δίκιο έτσι; Είστε… αρχαίοι Έλληνες!»
 
«Ναι, Δημήτριε» απάντησε ο Λεωνίδας. «Είχες δίκιο, όλοι σας είχατε δίκιο. Είμαστε οι αρχαίοι πολεμιστές της Ελλάδας και αυτό είναι το όχημα μας. Ψάχνουμε να βρούμε τους πιο ανδρείους πολεμιστές για να μας βοηθήσουν να πάρουμε πίσω την Αγιά Σοφιά. Ο Καιρός Γαρ Εγγύς, Δημήτριε»
 
«Γουάτ δε φακ! Είχα δίκιο! Είχαμε δίκιο! Υπάρχετε! Όλα όσα»
 
«Ναι Δημήτριε», τον διέκοψε ο Λεωνίδας «όλα όσα πιστεύεις ισχύουν και έχεις 100% απόλυτο δίκιο. Υπάρχει μια συνωμοσία ενάντια στην Ελλάδα. Μια νεγροεβραιομασωνική συνωμοσία που προσπαθεί να καταστρέψει την πατρίδα και το αίμα μας. Απόψε απέδειξες οτι έχεις το θάρρος και την πίστη για μεγάλα πράγματα. Θα σου γνωρίσω μερικούς ανθρώπους που σε θαυμάζουν. Από ‘δώ ο Ανδρούτσος, σε παρακολουθεί από τότε που ήσουν μικρό παιδάκι και έπαιζες στην παιδική παράσταση για το 21. Δεξιά του ο Περικλής και πιο πέρα ο Μαρμαρωμένος Βασιλιάς. Από εδώ ο Μεταξάς και ο Χίτλερ.»
 
«ΧΑΙΛ ΜΑΙΝ ΦΥΡΕΡ!» ούρλιαξε ο Μήτσος και βάρεσε μια πεζοναυτική μπροστά του. Ο Χίτλερ του έσφιξε το χέρι.
 
«Και από εδώ, ο Χριστός και η Παναγία, αρματωμένοι και ετοιμοπόλεμοι» είπε ο Λεωνίδας και τον οδήγησε σε ένα δωμάτιο όπου ο Χριστός και η Παναγία ετοίμαζαν πυρομαχικά.
 
«Μένει μόνο ένα πράγμα Δημήτριε, πρέπει να σου πω οτι επιλέχθηκες να ηγηθείς των δυνάμεών μας.»
 
«Αυτό είναι η μεγαλύτερη τιμή, όνειρο, είναι οτι πιο γαμάτο μου έχει συμβεί» είπε ο Μήτσος κλαίγοντας από συγκίνηση.
 
«Νόου τάιμ του κράι, Δημήτριε. Μένει μόνο μια τελευταία δοκιμασία, ως ένδειξη πίστεως εις τον αγώνα μας. Πρέπει να σου κάνουμε τέστ αγνότητας για να αποδείξεις οτι δεν είσαι πισωγλέντης.»
 
«Τεστ… τι;» ρώτησε ο Μήτσος ενώ ο Λεωνίδας τον οδήγησε σε ένα αποστειρωμένο δωμάτιο με ένα χειρουργικό τραπέζι στο κέντρο.
 
«Μην φοβάσαι Δημήτριε. Απλά θα ελέγξουμε τον πρωκτό σου, αν έχει μπεί κάποιο ξένο σώμα μέσα.»
«Με … αυτό;» ρώτησε ο Μήτσος δείχνοντας ένα μεταλλικό παλούκι μισού μέτρου που κρεμόταν από ένα βραχίονα»
 
«Ναι, με το ευλογημένο παλούκι της Αγια Σωτήρος. Κοίτα… έχουμε μπεί στο ΕΣΠΑ με δυσκολία και απαιτούν δικαιολογητικά και… είναι και αυτοί οι ελεγκτές, ξέρεις τι τεκμήριο έχει ένα πολεμικό διαστημόπλοιο ενός χιλιομέτρου; Τέσπα Μήτσο οι καιροί είναι δύσκολοι οπότε κάνε το καθήκον σου και τα λοιπά, τώρα μην είσαι δύσκολος ρε φίλε, ένα τσίμπημα είναι»
 
Ο Μήτσος με βαριά καρδιά δέχθηκε το παλούκι στον κώλο του για να αποδείξει την ελληνικότητα του. Με βαρύ κεφάλι επίσης ξύπνησε στο κέντρο υγείας Μπαρμπούτσαινας το επόμενο πρωί. Με τον Ιάσωνα Δέρα, γιατρό, πάνω από το κεφάλι του.

«Δημήτρη…ωχ, από που να αρχίσω»
 
«Πού είναι… το διαστημόπλοιο.. ο Λεωνίδας…Ο ΧΡΙΣΤΟΣ!» φώναξε ζαλισμένος ο Μήτσος.
«Δημήτρη ήσουν σε ντελίριο όλο το βράδυ» άρχισε ο γιατρός. «μας έλεγες για αρχαίους Έλληνες και… τέλος πάντων, είναι αντίδραση στο σοκ του βιασμού.. χθες τα ξημερώματα σε πέτυχε μια ομάδα πακιστανών, λίγο πριν είχες χτυπήσει έναν δικό τους που τώρα.. μετα βίας τη βγάζει καθαρή.
Σε έπιασαν, σε έδειραν, σε βίασαν στεγνά όλοι τους και σου έβαλαν μια εξάτμιση ενός παλιού τογιότα στον πρωκτό σου… σαν κλύσμα. Μια… σκουριασμένη εξάτμιση. Αν δεν ήσουν φασίστας του κερατά θα ήταν πολύ τραγική η ιστορία σου. Αλλά… πραγματικά δε με νοιάζει.. Ψόφα..»
 
«Τ….ιι;» ψέλλισε συντετριμμένος ο Μήτσος. «κκκ αααι όλα τα… είμαι ο … θα οδηγήσω το στρατό»

«Ναι, είχες ντελίριο από τα ηρεμιστικά που σου δώσαμε, από τα κέρατά σου που ήπιες και από το σοκ του βιασμού. Θα σε αφήσω τώρα. Α, και κάνοντας εξετάσεις βρήκαμε οτι έχεις καρκίνο… στον κώλο… μάλλον θα ψοφήσεις… αρχίδι.» ήταν τα τελευταία λόγια του γιατρού.
——————-
Μεταφορά όβερ, και επισήμανση προς τον “Μήτσο τον φασίστα της γειτονιάς”.
Διάβασε καλά το κείμενο και να αποφεύγεις τα παπάκια και τις αφισοκολλήσεις… Κρίμα δεν είναι να πας όπως σου πρέπει?

πηγή: parallhlografos

ΕΝΤΟ ΜΕ ΤΑΞΙ, λίγο έξω απ'το Τζαλαλαμπάντ του Αφγανιστάν...

Monday 24 September 2012

Λίγο πριν τη μουσακαπαγόρευση....



Θεούσες Μέρες.

Ταραχές για μια ταινία "αυτοί"?
Συλλήψεις για "βλασφημία" στο Facebook Εμείς!

Ταξίδια στο χρόνο "Γκρικς Ντου Ιτ Μπέτερ" με σήμα το χρυσό αυγό.

Στη δεξιά ομελέτα που ζούμε σήμερα, προσθέστε τώρα και λίγη λογοκρισία, μαζί με μια πρέζα "πιο ξεφτίλα".

Θα δούμε πολλά, αλλά δυστυχώς δεν φαίνεται να'ναι από αυτά που θέλουμε, που χρειαζόμαστε, από αυτά που θα μας κάνουν να ξανασταθούμε στα πόδια μας, από αυτά που θα ξαναφέρουν το χαμόγελο στα πρόσωπα.

Θα'ναι από αυτά που ενδεχομένως και να'χουν σχεδιάσει
και που πάντως δεν θα τους ενοχλούν..

Όσο η Αριστερά περιμένει τον τρύγο 
και νυχτώνει, 
ξέρετε τι επιπλέει..

Ωραία τα λέει ο Kartesios στο Ο ΓΕΡΩΝ ΦΑΣΙΣΜΟΣ:

 [.....]
Όσοι κυνήγησαν τη σελίδα του Παστίτσιου στο fb, όσοι χρυσαυγίτες έκαναν ερώτηση στη Βουλή, όσοι εισαγγελείς διέταξαν τη δίωξη, ένα είναι σίγουρο. Ότι δεν είχαν γνωρίσει τον γέροντα Παΐσιο. Ίσως να τον είχαν ακουστά, ίσως να τον είχαν στο μυαλό τους σαν μέντιουμ, σαν κάτι υπερφυσικό από αυτά που αρέσκονται τα στείρα μυαλά να φαντασιώνονται, όμως σίγουρα δεν τον είχαν γνωρίσει.

Τον γέροντα Παΐσιο τον είχα γνωρίσει σε πολύ δύσκολες προσωπικές μου στιγμές. Δεν πρόκειται να δώσω λογαριασμό σε κανένα επειδή τον σεβόμουν και τον αγαπούσα. Όταν κάποιοι μ’ έφτυσαν χοντρά για το πρόβλημά μου, εκείνος με παρηγορούσε κι όσοι μιλάνε θεωρητικά και με στόμφο για αλληλεγγύη, ας μάθουν ότι εκείνος μου έδειξε πώς είναι να τη βιώνεις.

Αυτοί λοιπόν που μ’ έφτυσαν στα δύσκολά μου, αυτοί τώρα τρέχουν σαν υστερικοί να υπερασπιστούν τη μνήμη του γέροντα Παΐσιου. Όμως αυτοί είναι απλώς υποκριτές. Οι χειρότεροι είναι οι μηχανισμοί του Κράτους. Αυτοί που επέβαλαν την αδικία, που αδιαφορούν για όσους αυτοκτονούν, που θεωρούν λογικό να εξαθλιώνονται οι άνθρωποι για τον πλουτισμό των τραπεζών, ανέλαβαν να υπερασπιστούν τον γέροντα Παΐσιο. Είναι γελοίο. Είναι γελοίοι. Όμως κυρίως είναι επικίνδυνοι γιατί παίζουν με τη μνήμη ενός ανθρώπου που υπηρέτησε την πίστη του δίχως να ενοχλήσει κανέναν, για να κάνουν επίδειξη δύναμης της κρατικής καταστολής.

Όλοι αυτοί που κερδοσκόπησαν πάνω στον γέροντα Παΐσιο εκδίδοντας βιβλία ακόμη και με φανταστικές ιστορίες που είχαν πρωταγωνιστή τον ίδιο, πλαστογραφώντας τα χαρίσματά του και μετατρέποντάς τα σε τσίρκο, είναι αυτοί που σήμερα «θίγονται» για την προσβολή του σε ένα social media. Οι κερδοσκόποι πάντα είχαν απύθμενο θράσος.

Δεν ξέρω πώς θα αντιδρούσε σήμερα ο γέροντας Παΐσιος αν ζούσε. Μάλλον θα αδιαφορούσε, ίσως και να γελούσε. Άλλωστε, όσο ζούσε είχε ακούσει πολύ χειρότερα πράγματα για εκείνον όχι μόνο από άθεους αλλά κι από τους ζηλωτές της Εσφιγμένου και τους παλιοημερολογίτες ανά την Ελλάδα.

Για να το τελειώνω το θέμα, επειδή δε νιώθω άνετα να μιλάω για έναν άνθρωπο που μόνο ευγνωμοσύνη του χρωστάω, θα θυμίσω σε όλους αυτούς τους Ελληναράδες ότι ο γέροντας Παΐσιος μόνο νερό και λουκούμι είχε στην καλύβα του για να κερνάει. Λοιπόν, ποτέ δε στέρησε το κέρασμά του σε αλλόθρησκο ή ξένο. Με όλους μιλούσε και σε όλους έδινε νερό να ξεδιψάσουν. Ούτε τα λόγια του στέρησε από μουσουλμάνο, ούτε τη γαλήνη και την ξεκούραση από αλβανό.
[....]