Friday 3 June 2011

Δόσεις Δημοκρατίας. Ενδοσυστημική χορήγηση.




,κανένας_

(καλό δεν είναι για λογότυπο?..:)...)


Δημιουργική και μάλλον καλοπροαίρετη γκρίνια από τον Κώστα Γιαννακίδη στο protagon.gr για το κίνημα των "αγανακτισμένων".

Προτείνει να παίξουμε με τα όπλα τους. 

Άμεση συλλογή υπογραφών και ίδρυση του κόμματος του "Κανένα".

Όποτε γίνουν οι εκλογές το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να κατέβεις.

Τους παίρνεις και τα σώβρακα...

 και ξεκινάς την εφαρμογή όλων αυτών που έχει αποφασίσει ο λαός μέσω της σύγχρονης Εκκλησίας του Δήμου που γεννάει καθημερινά ελπίδες στις πλατείες και τους δρόμους της χώρας.

Απλά και νοικοκυρεμένα.

Τονίζω το "απλά" γιατί είναι απλά.
Είπαμε...
ο φόβος μας είναι πολύ μεγαλύτερος από την πραγματική δύναμη του "εχθρού".
Υπάρχει άλλωστε και η Πίστη που σαν τον Φόβο κι αυτή μεταδίδεται εύκολα...:).
Ειδικά σήμερα με το υπερόπλο το Internet.
Έχουμε "ποτίσει" με παλιά δεδομένα που δεν ισχύουν πια.

Και δεν μένεις βέβαια εκεί.
Το κόμμα-κυβέρνηση πια αφού "κάψει" και "γκρεμίσει" ό,τι πρέπει (και όχι ό,τι να'ναι),
ενημερώσει τον Ελληνικό λαό για όλα αυτά που δικαιούται και οφείλει να γνωρίζει,
κάνει τα Δημοψηφίσματα που πρέπει να κάνει,
θα πρέπει να καταργήσει τον εαυτό του και όποιο άλλο κόμμα έχει απομείνει στον ορίζοντα.

Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι η Άμεση Συμμετοχική Δημοκρατία.

Γιατί?
Γιατί κανένας δεν μπορεί να σε εκπροσωπήσει καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό.
Γι'αυτό.

Αυτό μεγάλε λέγεται Επανάσταση σε δόσεις.

Πες το κι έτσι.

6 comments:

  1. Μπούρδες λέει ο κύριος.. Το κίνημα τότε θα το καπηλευτούν κάποιοι άλλοι και όχι αυτοί που φοβάται το κίνημα. Δεν είμαι κατά των κομμάτων. Καλώς υπάρχουν. Περνάμε κρίση ιδεολογιών όχι κομμάτων!!! Ας κρίνει το κίνημα ποια κόμματα βάζουν πρώτα τον άνθρωπο και μετά τις αγορές... Ας κρίνει το κίνημα το νόημα των σωματείων και των συνδικάτων.. και τότε απαιτώντας θα βάλει το σωστό κόμμα μπροστά, και τις συνδικαλιστικές ηγεσίες μπροστά στις ευθύνες τους

    ReplyDelete
  2. κι επειδή ένας άλλος κύριος "το'χει" καλύτερα από εμένα... σας στέλνω το λινκ: http://rednotebook.gr/details.php?id=2588

    ReplyDelete
  3. Είσαι δεν είσαι κατά των κομμάτων, είναι κατά ο κόσμος κι αυτό είναι που καθορίζει τις εξελίξεις.

    Κατά τη γνώμη μου τα κόμματα θα φάνε μεγάλο χ κι από το Σύστημα για διαφορετικούς βέβαια λόγους και σκοπούς.

    Μέχρι να συνέλθουν και να επαναπροσδιοριστούν διερχόμενα την stereo-κρισάρα της νέας (αληθινής) μεταπολίτευσης, θα χρειάζεσαι 10 μεροκάματα για να πάρεις 1 λίτρο πυρηνέλαιο.

    Το μόνο κόμμα που ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ να εμπνεύσει και να συμπλεύσει με το κίνημα των δρόμων είναι ο Σύριζα, αλλά δεν τα καταφέρνει να το κάνει. Ή μήπως το καταφέρνει και λέω μπούρδες?

    ReplyDelete
  4. Νομίζω πως ο Σεβαστάκης εδώ συμπυκνώνει καλά τα ζητούμενα αυτού του κινήματος, γιατί πλέον μιλάμε για κίνημα, ακόμη κι αν το ίδιο το κίνημα δεν τα έχει βάλει όλα σε λέξεις... Είναι αφελές να πιστεύει κανείς πως όταν το κίνημα κάνει ακτινογραφία στο πολιτικό μας σύστημα και στα κόμματα (εξουσίας κυρίως) από τα οποία προδόθηκε, την ίδια ώρα θα πάει τόσο εύκολα σε ένα ακόμη κόμμα του ΚΑΝΕΝΑ! Ποιο έλλειμμα θα έρθει να καλύψει αυτό το κόμμα και γιατί να διαφέρει από τα υπάρχοντα κόμματα εξουσίας μέχρι σήμερα??? Ο μόνος λόγος αυτή τη στιγμή για να στηρίξει κανείς ένα κόμμα του ΚΑΝΕΝΑ είναι γιατί διακατέχεται από συναισθηματικό ενθουσιασμό προερχόμενο από το πρωτοφανές αυτό κίνημα και από την ανωριμότητα του κινήματος να βάλει σε λέξεις ακόμη τα προτάγματα του διαμορφώνοντας έτσι αυτό το τόσο απαραίτητο νέο αξιακό του σύστημα.
    Σχετικά με την ερώτηση σου για τον Σύριζα το μόνο που μπορώ να πω αυτή τη στιγμή είναι ότι ελπίζω να το καταφέρει γιατί προσπαθεί, αλλά δεν μπορώ να έχω μία εκτίμηση τώρα. Το μόνο σίγουρο όμως είναι πως το ιδεολογικό προπύργιο του συστήματος έχει πλέον ρωγμές. Και αυτό είναι ίσως πιο σημαντικό από το αν θα αποτυπωθεί εκλογικά στον ΣΥΡΙΖΑ...

    ReplyDelete
  5. Είναι μεγάλη η κουβέντα αυτή evouli..

    Κατά πρώτο να σου ξεκαθαρίσω ότι δεν επιχαίρω για την προοπτική των κομμάτων. Διακρίνω με τα μάτια μου μια κατάσταση και την περιγράφω.

    Δε νιώθω ότι είναι κάποιος άξιος να με εκπροσωπήσει στη νέα βουλή (όταν αυτή προκύψει).

    Την ίδια αίσθηση νιώθω να έχουνε και πολλοί τριγύρω μου. Πολλοί παρασυρμένοι απ'την ισοπεδωτική (και εν πολλοίς) λαϊκίστικη "αηδία" για τα κόμματα, άλλοι για πολιτικούς η λιγότερο πολιτικούς λόγους..

    Εγώ το ένιωθα αυτό από πολύ παλιότερα, αφού το προσωπικό πολιτικό ιδανικό μου συνοψίζεται από αυτό που γράφω στο post:
    "Ο τελικός στόχος πρέπει να είναι η Άμεση Συμμετοχική Δημοκρατία.
    Γιατί?
    Γιατί κανένας δεν μπορεί να σε εκπροσωπήσει καλύτερα από τον ίδιο σου τον εαυτό.
    Γι'αυτό."
    Σκαλίζοντας θεμέλια όπως ο Κοινοβουλευτισμός, ξέρω ότι είναι επικίνδυνο...
    Αλλά σήμερα έχει τρελαθεί στη μούντζα και δείχνει να καταρρέει από μόνος του.

    Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα ήρθε, το ξεπούλημα ξεκινάει, το χ στην Ελλάδα που ήξερες, έχει τραβηχτεί.

    Ο κόσμος αργά ή γρήγορα θα ξεσπάσει και το κόμμα του "Κανένα" το βλέπω σαν σωτήριο λέμβο του Κοινοβουλευτισμού.
    Σκαλοπάτι ωρίμανσης της Άμεσης Συμμετοχικής Δημοκρατίας.

    Χρόνος δυστυχώς δεν υπάρχει για ανανήψεις...

    ReplyDelete
  6. Ο τελικός στόχος, πράγματι πρέπει να είναι αυτός... αλλά οι κοινωνίες μας δεν έιναι έτοιμες για κάτι τέτοιο. Τι μας μένει λοιπόν? Ο κοινοβουλευτισμός! Αν το κίνημα γράψει Χ στα κόμματα και αποδεχθεί (έστω στρατηγικά τον κοινοβουλευτισμό) τότε το κόμμα του ΚΑΝΕΝΑ όπως είναι σήμερα - χωρίς ιδεολογικά χαρακτηριστικά, που θα έχουν γίνει συνείδηση - θα προδώσει το κίνημα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που προδώθηκε αυτός ο λαός (και πολύ άλλοι)μέχρι σήμερα! Ο σπόρος βέβαια έτσι κι αλλιώς έπεσε.. Μένει να δούμε τι θα φυτρώσει!

    ReplyDelete